Voor mij is halverwege zijn een aanleiding om eens terug te kijken. Benieuwd wat het jaar me brengen zal, schreef ik in mijn eerste blog. Toen ik alleen nog wist dat ik zou gaan schrijven, maar nog geen idee had hoe en wat. Ik had niet kunnen bevroeden wat mijn poging teweeg zou brengen. Dat nieuwsberichten, herinneringen, voorvallen, onderzoeken, gesprekken met collega's, kranten en tv-uitzendingen en zelfs vakanties elke week weer aanknopingspunten zouden bieden.
"Een mooi naslagwerk van informatie", zo zei me iemand, is alleen al een effect dat ik vooraf niet had voorzien. En dat ik zo veel aandacht zou krijgen, zoals een link op de website van Amsterdam, een vermelding bij stichting Kinderpostzegels, een verwijzing in een interview op Opbloeien.net. Ik krijg reacties van collega's, professionals en zelfs oud-klasgenoten van lang geleden. In vele nieuwsbrieven is mijn blog genoemd en mijn tweets waarin ik nieuwe afleveringen aankondig worden regelmatig doorgestuurd. Verslaafd aan statistieken raadpleeg ik bijna dagelijks de teller die nu op een kleine 6000 pageviews staat.
Het komende halfjaar zet ik in op weer elke week een nieuwe aflevering, al zal het in vakantietijd soms improviseren zijn. Maar de praktijk heeft me geleerd dat ik aandacht moet blijven vragen, anders kakt het aantal lezers pijlsnel in. Daarom roep ik iedereen op om me daarbij een handje te helpen. Dat kan door me te volgen via Twitter op @barbaraschmeits. Dan krijg je wekelijks een tweet met link, die je ook nog kunt retweeten. Of door de link www.eenjaaroverkinderenveilig.blogspot.nl te verspreiden of op te nemen op eigen sites en in nieuwsbrieven. Onhandigheid met het medium in het begin leidde ertoe dat de e-maillink niet werkte. Maar dat is hersteld dus voor een wekelijkse update is ook het e-mailadres invullen een optie.
Deze keer heb ik me een reclamepraatje voor mijn blog gepermitteerd. Intussen zijn mij ook ideeën aangereikt voor een doorstart. Daar kom ik later op terug. Voor nu wil ik afsluiten met waar het om te doen was. Aandacht besteden aan kindermishandeling. Ik hoop dat ik door de manier waarop ik de aspecten daarvan belicht kan bijdragen aan een klein beetje meer kennis en begrip. Aan iets meer bewustwording. Aan iets meer inzicht in de vele aspecten en verschijningsvormen, maar ook de dilemma's waarmee mensen dagelijks worstelen. Als dat lukt, ben ik in mijn missie geslaagd.