Nat

De nieuwsberichten maken voortdurend melding van de Drumhead Service. Er volgt een documentaire over shells (granaten), waar een groot tekort aan is. In Gretna zijn duizenden vrouwen ingezet om die te produceren, restanten van de fabriek zijn nog altijd zichtbaar. Opnamen tonen gewonde soldaten op draagbaren, soms benen missend, armen en hoofd ingezwachteld. Het Verenigd Koninkrijk is in de ban van de Eerste Wereldoorlog, toen miljoenen via de loopgraven de dood zijn in gejaagd.

Al zappend, op het te zachte bed van onze Bed & Breakfast, komen de beelden voorbij. De kamer toont ook de aanblik van een slagveld. Op de verwarming hangen handschoenen, jassen hangen uit over stoelen, sokken liggen gespreid te drogen, uit de mouw van de regenjas loopt nog steeds een klein straaltje water. Tassen en koffers nemen de rest van de grond in beslag, je moet slalommen om in de badkamer te komen.

Het is dus nat, heel erg nat, in Schotland. En het ziet ernaar uit, dat dat nog een aantal dagen aanhoudt. De mindere kant van het motorrijden. Maar een voordeel heeft het ook. In onze kamer is het warm, er zijn zat stopcontacten en er is een wifi-verbinding die werkt. Er kan dus een aflevering van mijn blog komen.

Ik tik chlld abuse en Scotland in. Mijn zoekactie brengt me bij een website van de NSPCC. Het blijkt een centrale organisatie die zich inzet voor de aanpak van kindermishandeling, al kan ik de betekenis van de letters zo snel niet achterhalen. Wel valt vrijwel onmiddellijk mijn oog op The Underware Rule,  een manier voor ouders om ze te beschermen tegen misbruik zonder al te beladen termen op hen los te laten, zoals misbruik en seks.

Wat uitleg helpt. Talk about Pants, daar gaat het om, en dat alles wat zich onder je ondergoed bevindt van jou is. Ik beschrijf het wat krakkemikkig, handiger is om zelf het filmpje en de uitleg erover te bekijken. Vraag ik me alleen nog af of er in Nederland ook dergelijke instructief acrostichon te bedenken is...