Dun boekje

Zo'n stapel boeken, die je altijd nog moest lezen. Ze liggen voor het grijpen en toch zijn het verwaarloosde exemplaren die alleen af en toe een aai over de bol van de stofdoek krijgen. In die stapel lag het, een dun roze boekje, ingeklemd tussen De eeuw van mijn vader van Geert Mak en The New Yorker Book of Food and Drinks. Lange tijd onopgemerkt gebleven.

Behandeling van de gevolgen van kindermishandeling, vermeldt het halve centimeter dikke rugbandje. Een uitgave uit 2011 van de Gezondheidsraad. Hoe ik eraan kom weet ik niet meer, het is in ieder geval een krijgertje. Bij een hoofdstuk over de gevolgen van kindermishandeling staan enkele woorden en zinnen aangekruist. Van een selectieve lezer blijkt al snel.

Slechts vier pagina's (40 tot en met 43) vertonen balpenkrassen. ... heel jonge kinderen is de sterfte aan kindermishandeling relatief hoog vanwege hun kwetsbaarheid.... obesitas...verhoogd risico op verslaving aan tabak, alcohol en drugs en op risicovol seksueel gedrag.... obesitas en astma..  chronische lichamelijke aandoeningen als diabetes, astma, hart- en vaatziekten....Een ongezonde leefstijl is geen keuze maar een manier om met de traumatische herinnering om te gaan...

Dat is alles. Geen dikke streep onder mogelijke gevolgen als gedragsstoornissen, persoonlijkheidsstoornissen, depressie, posttraumatische stress, dissociatieve stoornissen, psychoses en schizofrenie. Geen markeringen van concentratie- en leerstoornissen, ontwikkelingsproblemen of permanente hersenbeschadiging. De zorgen gingen duidelijk uit naar zichtbaar ongezond gedrag.

Obesitas als gevolg van kindermishandeling. Ineens kijk ik toch met andere ogen naar het programma Gezond Gewicht van de gemeente Amsterdam. Morbide obesitas van kinderen is niets meer of minder dan kindermishandeling, staat letterlijk in het programma. En dat vereist gedragsverandering, desnoods met drang en dwang. Maar wat nu als obesitas niet het gevolg is van ouders die hun kind overmatig voeden? En de aanpak ervan niet enkel een kwestie is van gedragsverandering bij ouders  maar van traumaverwerking bij kinderen? Hebben we dat dan wel in de gaten? Vraagt dat niet om andere zorg?

Tjonge. Een paar aangekruiste woorden in een dun boekje. En toch ineens een wereld op zijn kop.