7 februari 2014

It's not you


"Als je de kinderen niet slaat, vinden ze je geen goede leraar". Aan zo'n kop kan ik niet voorbij. En het is een beetje saai, maar ook deze keer komt de inspiratie voor mijn blog uit Het Parool. Een column van Johan Goossens die zijn klas vertelt over zijn ervaringen als leraar in een dorpsschooltje in Ghana. Waar hij, opgehitst door moeders, op een dag een kindje slaat. Een achtjarig klasgenootje komt 's avonds verhaal halen om te eindigen met de woorden: "Don't do that again. It's not you".

It's not you gaat over iemand die het verschil maakt in een omgeving waar slaan een ritueel van orde handhaven is. Slaan op school is in Nederland ondenkbaar, al zullen er vast nog mensen zijn die zich een draai om de oren of een klap met een liniaal kunnen herinneren. In mijn zuidelijke dorp had een onderwijzer van de toenmalige jongensschool zelfs de bijnaam 'De Kuul' (ofwel: de stok). Probeer die uit op een kind en binnen de kortste keren staan heel wat anderen voor je deur om verhaal te halen.

Ik bedoel maar. It's not you gaat over breken met gewoonten, tegen de stroom in. Geweldloos opvoeden, zoals we dat tegenwoordig zeggen, is niet altijd de norm geweest en is dat nog steeds niet overal, of het nu is uit onmacht, uit kwade wil, uit pedagogische of religieuze overtuiging. Of omdat je niet anders gewend bent.

Hoe moet je als kind weten wat normaal is, als het van tijd tot tijd stormt in huis? Dan storm het immers in huis, omdat het stormt. Zoals het buiten regent, omdat het regent. Als het regent trek je regenlaarzen aan of je neemt een paraplu mee. En als het thuis stormt zoek je dekking onder een dikke deken of luw je de boel met een grap. Of je wordt deel van de storm. En op een dag blijk je zelf degene die de stok pakt of langs de lijn staat te roepen: 'Sla dan, sla dan.'

Transgenerationele overdracht van geweld is een gangbaar begrip dat voor dit fenomeen is uitgevonden. En dat we zo graag willen stoppen. Het valt alleen niet collectief af te dwingen, zoals bij slaan op school. Dat het niet zo hoort moet al jong een plaats gaan krijgen tussen alle andere boodschappen, tegen de stroom in. Zodat kinderen uit dat stormende huis vroeger of later kunnen besluiten It's not me. 





4 opmerkingen:

  1. Barbara, wat heb je dit mooi geschreven..dit is mijn eerste keer dat ik je blog lees.. ben van plan alles in te halen... keep up the good work! Nabila Shaukat

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoe zie je jezelf en de wereld om je heen? Niets is zoals het op het eerste gezicht lijkt. Observatie en denkvermogen wordt tegenwoordig vervangen door apps, maar die kunnen nooit de complexiteit van de mens vangen.Wat leidt tot onbegrip, agressie, geweld.
    Gelukkig hebben wij dat nog wel geleerd op de Sociale Academie te Sittard...
    - Jouw oud studiegenoot Cor -

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi om van je te horen. En hopelijk blijf je mijn blog volgen met je observerende geest. Barbara

    BeantwoordenVerwijderen